به نام یار

ادامه ...

و اینکه چه شده و چه بلایی بر سرم ما ملت مسلمان آمده و بهتر بگویم چه بلایی به سرمان آورده اند
که دیگر از مسلمانی تنها پوسته ای داریم و به قول جلال آل احمد همچو گندمی آفت زده از درون تو خالی
شدیم.

چه شد آن عظمت اسلام؟ کجاست آن قلمروهای اسلامی؟ کجایند دانشمندان مسلمان؟ زمامداران مسلمان؟
آن اقتدار و عظمت که به یاری الله گوشه ای از آن  اکنون گوش جهانیان را کر کرده و خشم و غضب آنان را لبریز کرده.

همه از همت عالمان و دانشمندان مسلمان بود. آن عزم راسخ، آن همت والا و بلند که عالم مسلمان در کسب و توسعه علوم داشت.

کجایند آن عالمان و نظریه پردازان کجایند ابوریحان ها، رازی ها، خوارزمی ها و بوعلی سیناها؟.

این ها همه در مکتب اسلام بزرگ شدند و مجاهدانه برای همین مکتب تلاش کردند. آنان که مسلمان خجالت زده نبودند ،می خواندند نظریه ها  را، تئوری ها و علوم را، اما در برابر آن ها کاملا تسلیم و بی اراده نبودند و آن ها را وحی منزل نمی دانستند با شجاعت نظریه ها را نقد می کردند، رد می کردند و خود نظریه می دادند. "انا اقول" می گفتند .
نه اینکه با شنیدن اسم فلان دانشمند غربی یا خواندن و شنیدن فلان فرمول وی در فلان کتاب به سرعت آن چنان وی را بزرگ و مقام علمی او را دست نایافتنی پندارند یا اینکه تنها راه حل این مسأله تنها همین است و بس.  و گویا آفریده شده که تنها از اینان بیاموزد و حتی کوچکترین تصور که شاید من، یا ما یا کسی از ما بتواند ایده ای نو ارائه دهد. اصلا در تخیلش هم لحظه ای خطور نمی کند.

این وضعیت دانشمندان و دانشگاه های ما شده. غرب و غربیون چنان ستوده می شوند که گویا از ازل برترین عالم بوده اند.  و تو تا ابد زیر دست اینها باید بمانی و بیاموزی. و چه خطر بزرگی... . این می شود ریشه تهاجم فرهنگی. آنچه بارها رهبر انقلاب از آن دم زده و خواستار تولید علم شده.

و چه تهاجمی بزرگ تر از این؟ از صدها بمب اتم هم بدتر است. تو را نسل در نسل جیره خوار خود می کند. و خود سروری و کدخدامنشی!

چه کرده اند باما؟  ما چه کرده ایم با خودمان؟ چقدر منفعل؟

اساسا تمام حرکات و رفتار این تهاجم یک هدف را دنبال می کند: ساخت یک تصور، ساخت یک فکر، ساخت یک ذهنیت و آن اینکه :
تو بعنوان یک شرقی بسیار متفاوت هستی با یک انسان غربی.

اول اینکه تو عقب افتاده ای، تو نمی فهمی، جهان سوم هستی، یعنی توان علمی بسیار کمی داری و تا حد زیادی هم تو را وحشی می خوانند و می دانند و این را آنقدر تکرار کردند تا عده ای از ما هم اکنون همین را باور کرده و فریاد می زنیم. اساسا تو مصرف کننده ای بیش نیستی، مصرف کننده آنچه ما در غرب تولید کننده آن هستیم. نتیجه اینکه تو سرباری و آنچه هست همه پیش ماست از تولید و صنعت و ثروت.
ما تولید کننده ایم، ما صنعتی هستیم، ماییم که در دانشگاه هایمان تولید علم و صنعت فوران می کند، میزگردها و ژورنال های علمی،
اختراعات و اکتشافات، نظریه  پردازی ها، جهان بینی ها و جامعه شناسی ها، همه اش اینجاست. هم مهدش و هم مرگش.
و نه اینکه اینها را همه ما نشستیم و 6 قرن (از قرن 9 تا 15 میلادی) نهضت ترجمه به راه انداختیم و کتاب های شما مسلمانان
را ترجمه کردیم و نشستیم خواندیم و شاگردی کردیم و یادگرفتیم ها! نه اصلا شما اینها را بلد نبودید.
آمریکا را که شما کشف نکردید،
از اول همینطوری بوده. از ازل ما نژاد برتر بودیم و شما وحشی و سربار وتا آخر هم اینگونه است. باید تحملتان کنیم.
و اصلا نه اینکه ما آمدیدم در آفریقا و آسیا و حتی در همین جنوب آمریکای خودمان، غارت کردیم و چپاول و هرچه بود از منابع و
نفت و گاز و علوم و اینها را. نه اینطور نبوده اینها همه و همه انکارشده و تخیلی در ذهن تو بیش نیست.
آخر الزمان با لیبرالیسم ما پایان می یابد و تو چه بخواهی و چه نخواهی لیبرال خواهی شد.(زهی خیال باطل)

حال در این بین وظیفه تو چیست؟ وظیفه ما چیست؟

من بارها گفته‌ام که ما از یادگیری به هیچ وجه احساس سرشکستگی نمی‌کنیم. لازم است یاد بگیریم، از غرب یاد بگیریم، از شرق یاد بگیریم - "اطلبوا العلم ولوبالصین" - خب، اینکه روشن است. ما از این احساس سرشکستگی می کنیم که این یادگیری به دانایی، آگاهی و قدرت تفکر خود ما منتهی نشود. همیشه که نمی شود شاگرد بود؛ شاگردی می کنیم تا استاد شویم. 

 
مقام معظم رهبری (مد ظله)

دانشمند مسلمان باید مجاهدانه عمل کند، نباید بترسد.
 باید "انا اقول" گقت!

ان الله لا یغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بأنفسهم

اللهم انصرالاسلام و اهله
واخذل الکفر واهله

اللهم عجل لولیک الفرج